УИХ-ын гишүүн Лу.Гантөмөр: Би зангиа зүүх дургүй

Инээхдээ хацар нь хонхойдог энэ хүнийг Гантөмөр гэдэг. Хэзээ ч билээ дээ МТҮП-д лекц уншах байхад нь санаандгүйхэн ороод танхим дүүрэн хүний аньсагыг чийгтүүлэх түүх ярьж байхтай нь таарсан билээ. 30 жил ээждээ очоогүй аавынхаа өмнөөс, урьд нь харж байгаагүй эмээгээ зорьж очиход нь “Хүний хүү ийм ухаантай, гэтэл миний хүү...” гэж хэлсэн эмээдээ гомдоод уйлж байсныг нь сонсоод би ч бас хамгийн арын суудал дээр мэлмэрүүлж байснаа нуух юун. Түүнээс хойш энэ хүнээс ганц удаа, богинохон ч болов ярилцлага авахыг зорьсон маань сая л нэг биелэлээ оллоо. Сонгуулийн тоосонд дарагдаагүй, улстөрчийн, нэр дэвшигчийн ярилцлагаа эрхэм уншигч танд хүргэе.

 

"Гуталчин эгч"-ийн яриа

 
Тасралтгүй 17 жил гутал зассан эмэгтэйг Сонгоомаа гэх. Өрх толгойлсон энэ эмэгтэй ажилдаа дуртай. 1992 оноос эхлээд өдийг хүртэл энэ “түц”-ндээ ээлж халаагүй “алба хашсан” тэрбээр олон ч хүнийг “гурвын ард гишгүүлэлгүй буцаасан” буянтай ажил хийдэг хүн юм.

Мөрөөдлийнхөө "онгоц"-ыг газраар жолоодсон 30 жил

  30 жил автобусны жолоо мушгиж буй энэ эрхмийг С.Мөнхбат гэдэг. Ойр дотныхон нь Мөөгий ахаа л гэнэ. Тавь гарч яваа түүнийг анх харсан хүн дөчтэй л гэж хэлэх байх. Онгоцны жолооч болох эрх нь хорхой идсэн ганц шүднээс болж “хасагдсан” ч гэлээ түүний хүсэл мөрөөдөл унтарсан нь үгүй. Салхи сөрөн “давхихдаа” нисэж байгаа юм шиг жаргалтай санагддаг гэж ярих нь үүнийг гэрчилнэ. Сүүлийн дөрвөн жил хөлөглөж яваа 98 дугаартай автобусных нь хоёр талд томоо гэгч төмөр далавч ургаад замаас хальж, тэнгэрт дүүлмээр тийм сайхан мэдрэмж гэнэ гэнэхэн сэтгэлийг нь эзэмдэхэд түүний зүрх минутад хэд цохилдог бол...